Søgan um ein soldát snýr seg sum strembanina eftir ungdómi og eydnu. Um at pantseta sál sína fyri mammon

Í Óðamansgarði er fyrsta føroyska operan ið er sett á pall í Føroyum. Operan byggir á stuttsøguna, Den gale mands have (1960), eftir William Heinesen

Leikurin “Náttin áðrenn skógin” snýr seg um fremmandagerðing, at ongastaðni føla seg heima. Persónurin í leikinum er ein navnleysur fremmandur. Hann er arbeiðsleysur í tí landi hann er fluttur til, har hansara einasti samleiki júst er “arbeiðari” – fremmandaarbeiðari.

Her liva tey og her doyggja tey. Tey elska, snýta, bedraga, drekka og misnýta hvønn annan. Eitt náðileyst lív á botninum, har dagsins fløska er næsta máli. Dapurt, ja, men ikki minnst er hetta eisini ein søga um solidaritet og menniskjaligan hita.